شهیدفتحعلی ظفری در بخشی از وصیت‌نامه خود آورده است “در همه جا از روحانیت دفاع کنید، وحدت کلمه داشته باشید، تمام سلاح‌ها و قلم‌ها را به سوى آمریکا نشانه بگیرید تا استکبار جهانى را نابود کنیم”.
به گزارش چشم انداز 1404 از همدان، «شهید» شاهد شهود عرفانی شد و نقش هر چه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد. «شهید» همان ستاره خاک‌نشین همیشه بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه. عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند. حالا می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت… برگ سبزی تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید. ۴۹۹۰/ تبرک لحظاتمان با شهید فتحعلى ظفرى بسم الله الرحمن الرحیم به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و با سلام و درود بر مهدى(عج) و نایب بر حقش امام امت و امت شهیدپرور ایران. آرى، یارانمان رفتند تنهایمان گذاشتند این پرستوهاى عاشق پرواز و شاعران دشت خونین، این دلاوران همراه با شفق رفتند و به نور مطلق پیوستند تا طلوع فجر را بر قله گیتى نمایان سازند گرچه سوختند ولى این سوختن گواهى بر صداقتشان داشت و ماندن در این میان چه درد عظیمى است ماندن با قلبى پردرد با چشمى پرخون نظاره‌گر شهامت یک به یک حسین‌ها و حمزه‌ها و عباس‌ها و … و گویى که پشتمان را شکسته‌اند زنجیرهاى اسارت درد بر دست و پایمان بسته و غم بر سینه‌هایمان. نشسته و نگران فرداى خویشیم، خدایا! تو میدانى که از نبودن این یارانمان در رنج نیستیم، بلکه از چراى هستى خویش در رنجیم و زخم ماندن را بر پیکرهایمان تجربه می‌کنیم، زیرا می‌دانیم که در واقع آنها زنده‌اند و ما زندگان مرده‌ایم. خدایا! من بنده گناهکاری بیش نبودم و حالا آمده‌ام تا به نداى هل من ناصر ینصرنى حسین(ع) لبیک گویم، چون تا به حال مرده بودم اکنون آماده جهاد و شهادت هستم که خداوند این فیض عظیم را نصیبم گرداند، گرچه ارزش آن را ندارم به امید زیارت کربلا. و اى مادر مهربان و عزیزم، افتخار کن که پسرت در راه اسلام شهید شده است اگر خواستى برایم گریه کنى به یاد امام حسین(ع) و ۷۲ تن از یاران باوفاى او که در کربلا از جان خود گذشتند گریه کن. اى پدر ارجمندم، مرا حلال کن و با استقامت و شجاعت از اسلام و ولایت فقیه دفاع کن، اى امت شهیدپرور ایران ما راهیان الله براى نگاه داشتن پرچم خونین اسلام و ادامه راه سالار شهیدان حسین(ع) تا آخرین قطره خونمان خواهیم جنگید و پرچم خونین لا اله الا الله را در اوج پیروزى برافراشته نگاه خواهیم داشت. و از شما می‌خواهیم در همه جا از روحانیت دفاع کنید که اگر اینها نبودند، اسلام هم نبود، وحدت کلمه داشته باشید، همانطور که اماممان گفته است تمام سلاح‌ها و قلم‌ها را به سوى آمریکا نشانه بگیرید تا استکبار جهانى را نابود کنیم. اى خواهرانم، هر کجا هستید خدا را فراموش نکنید، اگر دیدید اسلام در خطر است نگذارید دشمن به اسلام عزیزمان ضربه بزند راه زینب(س) را پیشه کنید و مادرمان را دلدارى دهید. برادران عزیزم، در هر کجا هستید نگذارید که سلاح من به زمین بیفتد و شما هم همچون شیر به میدان بیایید و نگذارید امام عزیزمان تنها بماند. اى خانواده عزیزم مرا ببخشید که نتوانستم در کنار شما زندگى کنم چون که وظیفه اجازه نمى‌داد. خدایا خدایا تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار. و من‌الله التوفیق. پایان پیام/ ۸۹۰۰۱
