شن‌زارها و زمین‌های خاکی در جاده‌های منتهی به شرق اصفهان خبر از ورودی به یک منطقه کویری را می‌دهند که منتهی الیه زاینده‌رود یعنی تالاب گاوخونی در آن جای گرفته و زیبایی‌های بصری زیادی را برای تلفیق مرز بین خاک و آسمان خلق کرده است. در این گزارش به شهر سفید ورزنه سفر کرده‌ایم تا از آسیاب شتر و آوازخوانی شرطی برای گاوچاهها روایت کنیم.
به گزارش چشم انداز 1404 از اصفهان، شن‌زارها و زمین‌های خاکی در جاده‌های منتهی به شرق اصفهان خبر از ورودی به یک منطقه کویری را می‌دهند که منتهی الیه زاینده‌رود یعنی تالاب گاوخونی در آن جای گرفته و زیبایی‌های بصری زیادی را برای تلفیق مرز بین خاک و آسمان خلق کرده است. هوای گرم و خشک منطقه با باد ملایم و مطبوع بهاری دلپذیر شده و زیبایی مرکز شهربا سنگ‌های رنگی رنگی برای استقبال از بهار طبیعت و قدوم مسافران مهیا شده است. ورزنه به شهری کویری معروف است که زنان آن چادر سفید بر سر دارند و این شهر را سفیدترین شهر ایران نامیده‌اند. به همین خاطر گذر از کوچه‌ها چشم انتظاری برای دیدن زنان چادرسفید را دوچندان می‌کند و چشمت به مادری چادر به سر می‌افتد که کودکش را در آغوش کشیده و پارچه‌ها و سفره‌های بافتنی رنگارنگ به دست دارد. اهالی شهر بین دوراهی دیدن تالاب گاوخونی و جاذبه‌های تپه‌های ماسه‌ای، آسیاب شتر، گاو چاه و کویر ورزنه توصیه به مسیری می‌کنند که در کمترین زمان ممکن چند جاذبه را ببینید و از زیبایی‌های آن لذت ببرید.
شتری که آسیاب روزگار باباقدرت را می‌چرخاند آسیاب شتر باباقدرت، در مسیر تپه‌های ماسه‌ای ابتدای جاده ورزنه به حسن آباد است که مدیریت و احیای این آسیاب به دست قدرت‌اله محمدی شکل گرفته است. او با رویی خوش و گشاده دعوت به دیدن این آسیاب‌شتر می‌کند که قدمتی ۳۰۰ ساله دارد و از سال ۹۸ مجوز اقامتگاه بوم‌گردی گرفته است. ایوان‌ها و اتاق‌های سرتاسر این مجموعه برای پذیرایی از مهمانان آماده شده که در ابتدا مطبخی با شومینه‌ای قدیمی، سینی مجمع استیلی و انواعی از چراغ بخاری نفتی و علاء الدین و صندلی‌های چوبی قرار دارد و مابقی اتاق‌ها استراحتگاهی برای بازدیدکنندگان است و زیرزمین آن را برای فروش محصولات محلی تجهیز کرده است. بخش اصلی و جذاب این مجموعه آسیاب شتری است که شتر چهل ساله به دور آن آسیاب می‌چرخد.
سیستم مکانیکی این آسیاب به قدری منحصر به فرد است که به گفته بابا قدرت باعث شگفتی بسیاری از گردشگران خارجی شده است. سیستم این آسیاب، همه از چوب گیاه عناب است و نحوه عملکرد آن به گونه‌ای است که با یک دور چرخاندن محور بزرگ توسط شتر، شش دور محور وسطی آسیاب و در نهایت ۳۶ دور سنگ آسیاب چرخانده می‌شود و روزانه با حدود ۵ ساعت کار، آسیاب کردن انجام و ۳۰۰ کیلو معادل ۵۰ من آرد تولید می شود؛ البته در هنگام چرخیدن، چشم شتر باید بسته شده باشد تا در حین چرخیدن، سرش گیج نرود. انواع هاون، دلو آبکشی، خمره گِلی، صندوقچه،کوزه، خورجین، بیل، خیش چوبی، تخته “چوم” (خرد کننده گندم) به روی دیوارها و سقف اتاق جا خوش کرده بودند که در واقع با نمایشی از انواع و اقسام ابزارهای کهن زراعت و زندگی قدیم مردم ورزنه در این مکان به نوعی موزه محلی به شمار آید.
